“Ne kadar saklamaya çalışsa da insan, içinde beslediği hayvanlar kendini gösteriyor bir şekilde. Ne kadar yamultsa da gerçeği o gerçek bir taş olup ayağına takılıyor insanın. İşte o anda, ayağı o taşa takıldığında, insanın kendisine sorması lazım: Bu, yamuk olduğunu bildiğim gerçeklerle mi devam edeyim? Yoksa  gözümü yumduğum dümdüz gerçeğe teslim mi olayım? Yamukta kalmak rahatlatır. Diğer yol ne yapar? Siz de o sorguya girdiniz. Girdiniz ki buradasınız.”

Yılmaz Angay

Supervizorler:

Canan Kesebir, Cemil Cahit Selimoğlu, Meltem Nur Angay

Agota Kristof’un “Büyük Defter-Kanıt-Üçüncü Yalan” adlı metinlerinden hareket edilmiştir.