SERENDİPÇE – İpek Tenolcay’dan tek kişilik bir iç yolculuk

Televizyon ve sinema dünyasından tanıdığımız İpek Tenolcay, bu kez sahnede kendi hikâyesinin anlatıcısı ve tanığı olarak karşımızda. “Serendipçe”, yalnızca bir tiyatro oyunu değil; hayatın tesadüf gibi görünen ama insanın seçimleriyle anlam kazanan dönemeçlerini sahici, cesur ve filtresiz bir dille sahneye taşıyan otobiyografik bir anlatı.

Tenolcay, yıllar boyunca başkalarının yazdığı karakterleri canlandırdı; şimdi kalemi de sahnesi de kendisinde. Serendipçe, çocukluğun izlerinden kadınlık hallerine; aile içi çatışmalardan toplumsal rollerle yüzleşmeye; mesleki dönüşümden annelikle evrilen benliğe uzanan içsel bir yolculuk. Kimi zaman sert, kimi zaman mizahi, ama daima samimi. Seyirciyle kurduğu doğrudan temas sayesinde sahne, bir “oyun”dan çok, içten bir sohbete dönüşüyor.

Oyunun merkezinde şu soru dönüp duruyor: Hayat bize rastlantılar mı sunar, yoksa biz mi o rastlantılara doğru yürürüz? Tenolcay’ın metni, cevabı dayatmıyor; seyirciyi kendi hayatına ayna tutmaya davet ediyor. Böylece “Serendipçe”, izleyene sadece bir başkasının hikâyesini değil, kendi hikâyesini yeniden okuma cesareti sunuyor.

Sahne dili yalın: minimal dekor, güçlü bir anlatım, ritmi yüksek bir performans. Bu sadelik, tüm odağı oyuncunun söze, bedene ve sessizliğe yüklediği anlamda topluyor. Sonuç; salondan çıkarken uzun süre zihinde kalan, kalbe sızan, tekrar tekrar düşünülen bir deneyim.

Yazan & Oynayan: İpek Tenolcay

Yönetmen: İpek Tenolcay

Süre: Yaklaşık 100 dk, 2 perde

Tür: Monodram (tek kişilik), otobiyografik, dramedi

serendipçe

Etkinlik