Ankara’nın “elit” semti Sincan’da büyüyen Umutcan Ceylan, salaş tarzıyla “entel” sanılan ama mahallede küpe taktığı için dayak yiyen, Zayıf bedeniyle karizmatik olmayı başaramasa da, ilkokul 4. sınıfta kazandığı satranç şampiyonluğunu hala gururla anlatıyor. Üniversiteyi 7 yılda bitirmeye çalışırken hayata olan bakışını tiyatro ve komediyle değiştirmiş,inşallah yani!

Sivaslı olup bağlama çalamamak mı? Umutcan bununla sadece aile toplantılarında değil, hayatın her alanında karşılaşıyor. Akrabalarının absürtlüklerini, çocukluk travmalarını, sevgilisi olmayan kızların “Sen benim kardeşim gibisin” demelerini ve anksiyete/panik atakla mücadelesini mizaha dönüştürüyor, herhalde…